Is de Pride nog nodig?

Is de Pride nog nodig? Die vraag hoor ik wel vaker, zowel van hetero’s als holebi’s. Met de Antwerp Pride binnenkort is dat onderwerp weer brandend actueel. Daarom wou ik mijn mening geven op de meest gestelde vragen en misvattingen over de Pride.

Waarom bestaat de Pride?

De Pride heeft een lange geschiedenis, beginnende bij de Stonewall riots en in België voor het eerst geïntroduceerd als de Roze Zaterdag in 1979. Het was een manier van verzet tegen de politie, de regering en de homofobe mensen. Terwijl nu er op de Pride er een delegatie is van elke politieke partij en zelfs van de politie, was dat vroeger nog compleet ondenkbaar. Het ontstaan van de Pride was een revolutie. Het waren de onderdrukten die terug begonnen te vechten tegen de machthebbers. Het is dankzij initiatieven als de Pride en de vele holebiactivisten dat de aanvaarding van holebi’s en gelijke rechten voor holebi’s er gekomen zijn.

Heeft de Pride nu nog nut?

In België is homo zijn al lang niet meer illegaal en hebben we sinds 2003 zelfs het homohuwelijk. De strijd is echter nog niet voorbij. Er zijn nog altijd wetgevingen die beter kunnen. Er vindt nog altijd homofobie plaats, ja, ook in België. Vooral voor de aanvaarding van transgenders is er nog werk aan de winkel. Daarnaast moeten we ook trots zijn dat zo’n parade kan in België. In vele landen is dit nog altijd onmogelijk. Wij hebben hierin ook een rol om holebi- en transgender-zijn over heel de wereld aanvaardbaar te maken. Het is dan ook geen toeval dat het thema van de Belgian Pride dit jaar “Asiel en Migratie” was. De pride staat voor solidariteit en inclusiviteit en daarbij kijken we steeds vaker op globaal niveau. Een Pride is er om te tonen aan de wereld dat holebi’s en transgenders zich niet moeten schamen, zich niet moeten verstoppen en zich niet moeten verloochenen. Een pride zou ik elk land mogelijk moet zijn. Pas dan is de strijd echt gewonnen.

Waarom bestaat er geen heteropride?

Hetero zijn is de norm. De standaard. Hetero’s hebben nooit minder rechten gehad dan holebi’s. Ze hebben er dus nooit voor moeten vechten. Mannen die seks hadden met mannen werden vroeger ook in onze contreien geëxecuteerd. Dat dit in andere landen nog altijd gebeurd, toont aan dat de wereld wel kan veranderen, maar dat er aan gewerkt moet worden. Daar kan de Pride een rol in spelen, omdat het holebirechten in de kijker zet. Een heteropride heeft geen enkel bestaansrecht omdat hetero’s niet onderdrukt worden voor hun seksualiteit.

Is de Pride niet gewoon een reden voor te feesten?

De Pride is een groot feest. Er word gedanst, gedronken en geneukt. Net zoals dat op Tommorowland of tijdens de Gentse Feesten ook gebeurd. De Pride is echter wel een feest met een boodschap. Terwijl homo’s vroeger enkel in contact konden komen met elkaar in donkere kroegen en parken tijdens de nacht, bracht de Pride het homo-zijn in de openbare plaats. Nu lopen ze door de straten van de grote steden in regenboogkleren en hand in hand met hun partner. Daarom ook de naam “Pride”. Het is een feest waar iedereen zichzelf kan zijn. Velen begrijpen niet waarom iemand “trots” is om iets waar ze niet aan kunnen doen, zoals hun seksualiteit. Het is juist omdat het vroeger werd gezien als iets waarvoor je jou moest schamen, dat het een belangrijke boodschap is geworden om juist trots te zijn op je geaardheid of genderidentiteit.

Waarom moeten homo’s zo overdrijven?

Er zijn homo’s die niets van de Pride moeten weten omdat ze zich niet identificeren met de mensen die ze zien tijdens de nieuwsuitzendingen over de Pride. De standaard schaarsgeklede jongens, Drag Queens en Leather daddies zijn het populairst bij de journalisten omdat ze het meest opvallen. Wat sommigen vergeten is dat de Pride juist een feest is voor iedereen en dat alle soorten mensen daar ook rondlopen. Degene die neerkijken op Drag Queens en leather daddies mogen ook de geschiedenis van de holebigemeenschap niet vergeten. Het waren de drag queens die voorvechters waren van de homobeweging, denk aan Marsha P. Johnson (google als je die niet kent). Het waren de leather daddies die de eerste homokroegen openden om veilige plekken te creëren voor homomannen toen die er nog niet waren. Dus die deelgemeenschappen hebben hun recht wel verdiend om mee te lopen met de Pride. De Queer Community is voor iedereen die niet in de heteronormatieve en cis-gender normen thuishoren. Dat zijn niet enkel homo’s, maar ook non-binairen, aseksuelen, transgenders,… Dat is niet enkel de blanke, knappe twink, maar ook het lesbische koppel dat met hun kinderen meeloopt of de oudere homoman dat voor één dag op heel het jaar met zijn fetisch in het openbaar durft komen. De Pride is een veilige plek voor ieder lid van onze diverse Queer Community. De Pride is er om die diversiteit de vieren, niet om er op neer te kijken.

Ook hetero’s zeggen vaak “Ik heb niets tegen homo’s, maar ze moeten niet zo overdrijven.” Dit wordt gelinkt aan het heteronormatief denken. Een homoman mag homo zijn, zolang hij zich maar niet vrouwelijk gedraagt door bijvoorbeeld make-up op te doen of een handtas te dragen, want dat is niet normaal. De homoman die in hoge hakken rond loopt op de Pride doet dat niet gewoon voor de aandacht, zoals vele beweren. Die doet dat omdat hij a) dat gewoon wilt b) die heteronormatieve genderstereotypen wilt doorbreken. Daar zou ik nog veel meer over kunnen zeggen, maar dat houd ik best voor een andere post.

Dus de volgende keer als iemand zegt dat een homo “normaal” moet doen, moet die persoon beseffen dat een homo niemand verschuldigd is om te handelen binnen iemand zijn persoonlijke visie van wat wel of niet normaal is.

Ga jij naar de Pride?

Een homo is niet verplicht om naar de Pride te gaan. Dat is ieder zijn individuele keuze. Ik vind het wel belangrijk dat iedereen weet waarom de Pride bestaat en waarom het nog altijd zijn bestaansrecht heeft. De strijd voor holebi- en transgenderrechten is nog niet voorbij, zeker op wereldvlak. De aanvaarding van holebi’s en transgenders blijft een werkpunt. En ten slotte, een feestje moet vooral leuk zijn! Er valt ook veel te vieren en daar kan niemand toch iets op tegen hebben?

Ik ga dit jaar naar Antwerp Pride. Ik weet nog niet met wie en welke feestjes, dus als er nog iemand suggesties heeft zijn die zeker welkom. Happy Pride iedereen!

Pride

I’ve been trying to put my feelings to words about the shooting at a gay club in Orlando, but I go from messages of hope to pure anger and sadness. It’s painful to write, but I feel like I need to, to get it out of my mind and onto paper. This is what I wrote.

I am broken, angry and sad,
Because our love is under attack.
Innocent people lost the short lives they had.
Gunshots during a gay anthem soundtrack.

I want to cry and scream and hate whoever hates me,
But my heart needs love to not shatter inside.
I will not go back in the closet to flee.
I still have my truth and my pride.

After every storm, more rainbows will come through.
After every death, a new star will impend.
All the colored lights in a sky of dark blue.
And beneath those stars I will kiss my boyfriend.

They don’t understand our love,
But how is love more wrong than killing?
It’s the disgust for us that I’m sick of.
Is acting on your hate so thrilling?

Fifty were silenced forever.
Now millions will be loud.
I will be openly gay whenever, wherever.
I am strong, brave and proud.

G.R.